SEN HİÇ YORULMAZ MISIN?
Göklerin sessiz seyyahı? Susuz tohumların umudu, Boşluklarda süzülürken ağır ağır, Hiç taşır mı ağırlığını gökyüzü sana? O yorgun dallara, sararmış çimenlere Ne çok nefes sunarsın bilmeden, Gölgenle dinlendirirsin çorak toprakları, Görmeden dokunur, duymadan sararsın. Gürül gürül yağarken o büyük boşluktan, Hiç olur mu içinde bir sızı, bir durak? Sen yağarken sevinir mi kalbin, bulut? Bir an olsun durup bakar mısın ardına, Kaç mevsim, kaç yüzyıl, kaç alem Senin geçişinle uyanmış dünyaya? Sen hiç yorulmaz mısın, bulut? ...